| Παρασκευή, Νοεμβρίου 16, 2007 |
| 329 * Στάθης Ορφανός, IV: Literary Gallery, 1 * |
 James Merrill:In life, there are no perfect affections Christopher Isherwood:Life is not so bad if you have plenty of luck, a good
physique, and not too much imagination. Sir Stephen Spender:I think of those who were truly great. The names
of those who in their lives fought for life, Who
wore at their hearts the fire's center. Gore Vidal:Sex is. There is nothing more to be done about it.
Sex builds no roads, writes no novels and sex certainly
gives no meaning to anything in life but itself.
 Photos by Stathis Orfanos
Ετικέτες ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ, GREEK ARTISTS, STATHIS ORPHANOS |
posted by Citius Fortius @ 16.11.07  |
|
|
|
| Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2007 |
| 328 * Στάθης Ορφανός, ΙΙΙ: My Cavafy, 3 * |
 Των Eβραίων (50 μ.X.)
Ζωγράφος και ποιητής, δρομεύς και δισκοβόλος,
σαν Ενδυμίων έμορφος, ο Ιάνθης Aντωνίου.
Aπό οικογένειαν φίλην της Συναγωγής.
«Η τιμιότερές μου μέρες είν’ εκείνες
που την αισθητική αναζήτησιν αφίνω,
που εγκαταλείπω τον ωραίο και σκληρόν ελληνισμό,
με την κυρίαρχη προσήλωσι
σε τέλεια καμωμένα και φθαρτά άσπρα μέλη.
Και γένομαι αυτός που θα ήθελα
πάντα να μένω· των Εβραίων, των ιερών Εβραίων, ο υιός.»
Ένθερμη λίαν η δήλωσίς του. «Πάντα
να μένω των Εβραίων, των ιερών Εβραίων —»
Όμως δεν έμενε τοιούτος διόλου.
Ο Ηδονισμός κ’ η Τέχνη της Aλεξανδρείας
αφοσιωμένο τους παιδί τον είχαν.
Of the Jews (50 A.D.)
Ianthes, son of Antonius, was beautiful like Endymion;
a painter and a poet, a runner and a thrower of the disc;
of a family with a leaning for the Synagogue.
"My noblest days are those
on which I forego the pursuit of aesthetic impressions,
when I abandon the beautiful, yet hard, Greek life
with its dominant attachment
to perfectly shapen and corruptible white limbs.
And I become, what I would wish
always to remain, a son of the Jews, of the holy Jews."
Very earnest, this assertion,
"always to remain a son of the Jews, of the holy Jews".
But he did not remain as such at all.
The Hedonism and the Art of Alexandria
had in him a devoted son.
Translated by George Valassopoulos
 Για νάρθουν -
Ένα κερί αρκεί. Το φως του το αμυδρό
αρμόζει πιο καλά, θάναι πιο συμπαθές
σαν έρθουν της Aγάπης, σαν έρθουν η Σκιές.
Ένα κερί αρκεί. Η κάμαρη απόψι
να μη έχει φως πολύ. Μέσα στην ρέμβην όλως
και την υποβολή, και με το λίγο φως —
μέσα στην ρέμβην έτσι θα οραματισθώ
για νάρθουν της Aγάπης, για νάρθουν η Σκιές.
To Call Up the Shades
One candle is enough. Its gentle light
will be more suitable, will be more gracious
when the Shades arrive, the Shades of Love.
One candle is enough. Tonight the room
should not have too much light. In deep reverie,
all receptiveness, and with the gentle light—
in this deep reverie I will form visions
to call up the Shades, the Shades of Love.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 Νόησις
Τα χρόνια της νεότητός μου, ο ηδονικός μου βίος —
πώς βλέπω τώρα καθαρά το νόημά των.
Τι μεταμέλειες περιττές, τι μάταιες ....
Aλλά δεν έβλεπα το νόημα τότε.
Μέσα στον έκλυτο της νεότητός μου βίο
μορφώνονταν βουλές της ποιήσεώς μου,
σχεδιάζονταν της τέχνης μου η περιοχή.
Γι’ αυτό κ’ η μεταμέλειες σταθερές ποτέ δεν ήσαν.
Κ’ η αποφάσεις μου να κρατηθώ, ν’ αλλάξω
διαρκούσαν δυο εβδομάδες το πολύ.
Significance
The years of my youth, my life of pleasure ―
how well I grasp their significance now.
Regrets are so unnecessary and pointless.
But at the time I couldn’t grasp their significance.
In the wanton ways of my youth
the course of my poetry was laid out,
the contours of my art were fashioned.
That’s why the regrets never took hold,
and any resolve toward restraint or change
lasted never more than a week or two, at best.
Translated by Stratis Haviaras
 Το Διπλανό Tραπέζι
Θάναι μόλις είκοσι δυο ετών.
Κι όμως εγώ είμαι βέβαιος που, σχεδόν τα ίσα
χρόνια προτήτερα, το ίδιο σώμα αυτό το απήλαυσα.
Δεν είναι διόλου έξαψις ερωτισμού.
Και μοναχά προ ολίγου μπήκα στο καζίνο·
δεν είχα ούτε ώρα για να πιώ πολύ.
Το ίδιο σώμα εγώ το απήλαυσα.
Κι αν δεν θυμούμαι, πού — ένα ξέχασμά μου δεν σημαίνει.
A τώρα, να, που κάθησε στο διπλανό τραπέζι
γνωρίζω κάθε κίνησι που κάμνει — κι απ’ τα ρούχα κάτω
γυμνά τ’ αγαπημένα μέλη ξαναβλέπω.
The Next Table
He must be barely twenty-two years old—
yet I’m certain that almost that many years ago
I enjoyed the very same body.
It isn’t erotic fever at all.
And I’ve been in the casino for a few minutes only,
so I haven’t had time to drink a great deal.
I enjoyed that very same body.
And if I don’t remember where, this one lapse of memory
doesn’t mean a thing.
There, now that he’s sitting down at the next table,
I recognize every motion he makes—and under his clothes
I see again the limbs I loved, naked.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 Photos by Stathis Orfanos
Constantine Petrou Cavafy's translated poems:
The Cavafy Archive website by the Center for Neo-Hellenic Studies
  Ετικέτες [με ποίηση], ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ, GREEK ARTISTS, STATHIS ORPHANOS |
| posted by Citius Fortius @ 14.11.07 |
|
|
|
| Δευτέρα, Νοεμβρίου 12, 2007 |
| 327 * Στάθης Ορφανός, ΙΙ: My Cavafy, 2 * |
 Εκόμισα εις την Τέχνη
Κάθομαι και ρεμβάζω. Επιθυμίες κ’ αισθήσεις
εκόμισα εις την Τέχνην— κάτι μισοειδωμένα,
πρόσωπα ή γραμμές· ερώτων ατελών
κάτι αβέβαιες μνήμες. Aς αφεθώ σ’ αυτήν.
Ξέρει να σχηματίσει Μορφήν της Καλλονής·
σχεδόν ανεπαισθήτως τον βίον συμπληρούσα,
συνδυάζουσα εντυπώσεις, συνδυάζουσα τες μέρες.
I’ve Brought to Art
I sit in a mood of reverie.
I brought to Art desires and sensations:
things half-glimpsed,
faces or lines, certain indistinct memories
of unfulfilled love affairs. Let me submit to Art:
Art knows how to shape forms of Beauty,
almost imperceptibly completing life,
blending impressions, blending day with day.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 Έτσι
Στην άσεμνην αυτή φωτογραφία που κρυφά
στον δρόμο (ο αστυνόμος να μη δει) πουλήθηκε,
στην πορνικήν αυτή φωτογραφία,
πώς βρέθηκε τέτοιο ένα πρόσωπο
του ονείρου· εδώ πώς βρέθηκες εσύ.
Ποιος ξέρει τι ξευτελισμένη, πρόστυχη ζωή θα ζεις·
τι απαίσιο θα ’ταν το περιβάλλον
όταν θα στάθηκες να σε φωτογραφήσουν·
τι ποταπή ψυχή θα είν’ η δική σου.
Μα μ’ όλα αυτά, και πιότερα, για μένα μένεις
το πρόσωπο του ονείρου, η μορφή
για ελληνική ηδονή πλασμένη και δοσμένη —
έτσι για μένα μένεις και σε λέγ’ η ποίησίς μου.
The Photograph
In this obscene photograph sold secretly
in the street (so the policeman won’t see)
in this lewd photograph,
how could there be such a dream-like face?
How did you get in there?
Who knows what a degrading, vulgar life you lead;
how horrible the surroundings must have been
when you posed to have this picture taken;
what a cheap soul you must have.
But in spite of all this, and even more, you remain for me
the dream-like face, the figure
shaped for and dedicated to the Greek kind of sensual pleasure—
that’s how you remain for me
and how my poetry speaks about you.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 Γκρίζα
Κυττάζοντας ένα οπάλλιο μισό γκρίζο
θυμήθηκα δυο ωραία γκρίζα μάτια
που είδα· θάναι είκοσι χρόνια πρίν ....
...................................
Για έναν μήνα αγαπηθήκαμε.
Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη,
για να εργασθεί εκεί, και πια δεν ιδωθήκαμε.
Θ’ ασχήμισαν — αν ζει — τα γκρίζα μάτια·
θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο.
Μνήμη μου, φύλαξέ τα συ ως ήσαν.
Και, μνήμη, ό,τι μπορείς από τον έρωτά μου αυτόν,
ό,τι μπορείς φέρε με πίσω απόψι.
Gray
While looking at a half-gray opal
I remembered two lovely gray eyes—
it must be twenty years ago I saw them...
...................................
We were lovers for a month.
Then he went away to work, I think in Smyrna,
and we never met again.
Those gray eyes will have lost their beauty—if he’s still alive;
that lovely face will have spoiled.
Memory, keep them the way they were.
And, memory, whatever of that love you can bring back,
whatever you can, bring back tonight.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 Πριν τους αλλάξει ο Xρόνος
Λυπήθηκαν μεγάλως στον αποχωρισμό των.
Δεν τόθελαν αυτοί· ήταν η περιστάσεις.
Βιοτικές ανάγκες εκάμνανε τον ένα
να φύγει μακρυά — Νέα Υόρκη ή Καναδά.
Η αγάπη των βεβαίως δεν ήταν ίδια ως πριν·
είχεν ελαττωθεί η έλξις βαθμηδόν,
είχεν ελαττωθεί η έλξις της πολύ.
Όμως να χωρισθούν, δεν τόθελαν αυτοί.
Ήταν η περιστάσεις.— Ή μήπως καλλιτέχνις
εφάνηκεν η Τύχη χωρίζοντάς τους τώρα
πριν σβύσει το αίσθημά των, πριν τους αλλάξει ο Χρόνος·
ο ένας για τον άλλον θα είναι ως να μένει πάντα
των είκοσι τεσσάρων ετών τ’ ωραίο παιδί.
Before Time Altered Them
They were full of sadness at their parting.
That wasn’t what they themselves wanted: it was circumstances.
The need to earn a living forced one of them
to go far away—New York or Canada.
The love they felt wasn’t, of course, what it once had been;
the attraction between them had gradually diminished,
the attraction had diminished a great deal.
But to be separated, that wasn’t what they themselves wanted.
It was circumstances. Or maybe Fate
appeared as an artist and parted them now,
before their feeling died out completely, before Time altered them:
the one seeming to remain for the other always what he was,
the exquisite young man of twenty-four.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
Photos by Stathis Orfanos
Constantine Petrou Cavafy's translated poems:
The Cavafy Archive website by the Center for Neo-Hellenic Studies
Ετικέτες [με ποίηση], ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ, GREEK ARTISTS, STATHIS ORPHANOS |
| posted by Citius Fortius @ 12.11.07 |
|
|
|
| Δευτέρα, Νοεμβρίου 05, 2007 |
| 326 * Στάθης Ορφανός, I: My Cavafy, 1 * |
 Ήλθε για να διαβάσει
Ήλθε για να διαβάσει. Είν' ανοιχτά
δυο, τρία βιβλία· ιστορικοί και ποιηταί.
Μα μόλις διάβασε δέκα λεπτά,
και τα παράτησε. Στον καναπέ
μισοκοιμάται. Ανήκει πλήρως στα βιβλία -
αλλ' είναι είκοσι τριώ ετών, κ' είν' έμορφος πολύ·
και σήμερα το απόγευμα πέρασ' ο έρως
στην ιδεώδη σάρκα του, στα χείλη.
Στη σάρκα του που είναι όλο καλλονή
η θέρμη πέρασεν η ερωτική·
χωρίς αστείαν αιδώ για την μορφή της απολαύσεως.....
He Had Come There to Read
He had come there to read. Two or three books lie open,
books by historians, by poets.
But he read for barely ten minutes,
then gave it up, falling half asleep on the sofa.
He’s completely devoted to books —
but he’s twenty-three, and very good-looking;
and this afternoon Eros entered
his ideal flesh, his lips.
An erotic warmth entered
his completely lovely flesh—
with no ridiculous shame about the form the pleasure took....
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 Θυμήσου, σώμα...
Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
κ' ετρέμανε μες στη φωνή -- και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες -- πώς γυάλιζαν,
θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν·
πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.
Body, Remember....
Body, remember not just how much you were loved,
not simply those beds on which you have lain,
but also the desire for you that shone
plainly in the eyes that gazed at you,
and quavered in the voice for you, though
by some chance obstacle was finally forestalled.
Now that everything is finally in the past,
it seems as though you did yield to those desires ―
how they shone, remember, in the eyes that gazed at you,
how they quavered in the voice for you ― body, remember.
Translated by Stratis Haviaras
 Ο καθρέπτης στην είσοδο
Το πλούσιο σπίτι είχε στην είσοδο
έναν καθρέπτη μέγιστο, πολύ παλαιό·
τουλάχιστον προ ογδόντα ετών αγορασμένο.
Ένα εμορφότατο παιδί, υπάλληλος σε ράπτη
(τες Κυριακές, ερασιτέχνης αθλητής),
στέκονταν μ' ένα δέμα. Το παρέδοσε
σε κάποιον του σπιτιού, κι αυτός το πήγε μέσα
να φέρει την απόδειξι. Ο υπάλληλος του ράπτη
έμεινε μόνος, και περίμενε.
Πλησίασε στον καθρέπτη και κυττάζονταν
κ' έσιαζε την κραβάτα του. Μετά πέντε λεπτά
του φέραν την απόδειξι. Την πήρε κ' έφυγε.
Μα ο παλαιός καθρέπτης που είχε δει και δει,
κατά την ύπαρξίν του την πολυετή,
χιλιάδες πράγματα και πρόσωπα·
μα ο παλαιός καθρέπτης τώρα χαίρονταν,
κ' επαίρονταν που είχε δεχθεί επάνω του
την άρτιαν εμορφιά για μερικά λεπτά.
The Mirror in the Front Hall
The luxurious house had a huge mirror
in the front hall, a very old mirror,
bought at least eighty years ago.
A very handsome boy, a tailor’s assistant
(on Sundays an amateur athlete),
stood there with a package. He gave it
to one of the household who took it in
to get the receipt. The tailor’s assistant
was left alone, waiting there.
He went up to the mirror, looked at himself,
and adjusted his tie. Five minutes later
they brought him the receipt. He took it and went away.
But the old mirror that had seen so much
during a life of many years—
thousands of objects and faces—
the old mirror was all joy now,
proud to have embraced
total beauty for a few moments.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 Εν απογνώσει
Τον έχασ' εντελώς. Και τώρα πια ζητεί
στα χείλη καθενός καινούριου εραστή
τα χείλη τα δικά του' στην ένωσι με κάθε
καινούριον εραστή ζητεί να πλανηθεί
πως είναι ο ίδιος νέος, πως δίδεται σ' εκείνον.
Τον έχασ' εντελώς, σαν να μη υπήρχε καν.
Γιατί ήθελε -είπ' εκείνος- ήθελε να σωθεί
απ' την στιγματισμένη, την νοσηρά ηδονή'
απ' την στιγματισμένη, του αίσχους ηδονή.
Ήταν καιρός ακόμη- ως είπε- να σωθεί.
Τον έχασ' εντελώς, σαν να μη υπήρχε καν.
Από την φαντασίαν, από τες παραισθήσεις
στα χείλη άλλων νέων τα χείλη του ζητεί'
γυρεύει να αισθανθεί ξανά τον έρωτά του.
In Despair
He’s lost him utterly. And from now on he seeks
in the lips of every new lover that he takes
the lips of that one: his. Coupling with every new
lover that he takes he longs to be mistaken:
that it’s the same young man, that he’s giving himself to him.
He’s lost him utterly, as if he’d never been.
Because he wished—he said— he wished to save himself
from that stigmatized pleasure, so unwholesome;
from that stigmatized pleasure, in its shame.
He said there was still time— time to save himself.
He’s lost him utterly, as if he’d never been.
In his imagination, in his vain delusions
in the lips of other youths he searches for his lips;
He wishes that he might feel his love again.
Translated by Daniel Mendelsohn
Photos by Stathis Orfanos
Constantine Petrou Cavafy's translated poems:
The Cavafy Archive website by the Center for Neo-Hellenic Studies
Ετικέτες [με ποίηση], ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ, GREEK ARTISTS, STATHIS ORPHANOS |
| posted by Citius Fortius @ 5.11.07 |
|
|
|
| Παρασκευή, Νοεμβρίου 02, 2007 |
| 325 * Θέατρο XIΙI - Columbus National Gay and Lesbian Theatre Festival * |
   The Puppet Queers, Columbus,
Ohio-Best Comedy in 2002 festival and
Best Ensemble and Technical Elements in 2004 festival.
 Jade Esteban Estrada, New York City Elizabeth Whitney, Milwaukee,
WI- Best Solo Performance, 2004 festival Jade Esteban Estrada
Voted Audience Favorite in the 2004 Festival. DRAMA! New Orleans-Winner Of Best Drama and
Best Actor in a drama in the 2002 festival
 Rogue Theatrics, Los Angels,
CA (formerly of Columbus, Ohio)< < <The roots of the National Gay and Lesbian Theatre Festival can be traced to the seventies when Tony Award-winning producer John Glines hosted the first event in New York City. The festival, which is "World's Fair" in concept usually floats for 4-6 years until a host is found to implement the event. Most recent festivals include Phoenix in 1992 and Los Angeles in 1996. In 2002, the festival was brought to Columbus Ohio by Frank Barnhart Of Act Out Productions where it has resided now for almost four years. Begining in 2002, the festival has been featured as a bi-annual event. With the success of both the 2002 and 2004 festivals, the 2006 festival is now underway.
Ετικέτες ΘΕΑΤΡΟ (Stage), POSTERS |
| posted by Citius Fortius @ 2.11.07 |
|
|
|
|
BEST VIEWED WITH MOZILLA FIREFOX
WITH INTERNET EXPLORER, USE Unicode (UTF-8)
| |
